MADEN OCAĞI
Gözlerim ışığa hasrettir benim
Burası toprağın kara kucağı İslidir simsiyah ellerim tenim Bahtımın karası maden ocağı. Yıllardır güneşin yüzünü görmem Aydınlık günlerin lûtfuna ermem Gönlümce hayatın keyfini sürmem Ömrümün kirası maden ocağı. Yerlerin altında ekmek ararım Alnımın teriyle yeri yararım Burda hicranımı kendim sararım Bir gönül yarası maden ocağı. Tünelden geçitten götürür beni Ölümle sınıra getirir beni İnsafı yok yakar bitirir beni Kaderin çırası maden ocağı Böyle alın teri döker fukara Ucu bucağı yok dibi kapkara Mehtapsız geceler gibi kapkara İşte tam burası maden ocağı. 2002 Hasan Hüseyin YILMAZ |