Kömür GözlümdünKÖMÜR GÖZLÜMDÜN Kömür gözlümdün sen benim Kömürle geldi tabutun Ateş düştü ocağıma Düştüğü yeri de yaktı Gitme yavan ekmek yerim Öksüz koyma ikimizi Olmaz dedin katık şarttır Vadem kalırsa dönerim İnancına kurban oldum Nefesine ömür verdim Kirpiğine can verdiğim Yolun açık gülüm benim Yoksulların kadiriymiş Sevip te toprağa vermekmiş Her gün gözyaşı dökmekmiş Toprağını yeşertmekmiş Yuvayı yıkan ocaksın Adaleti olmayansın Yerin dibine sokansın Yüzleri güldürmeyesin Güya devlete sığındık Attı onları özele Mum ışığında bıraktı Ömrü üfleyip söndürdü Canınız yanınca mı siz Akıllanırsınız söyleyin Gidin Avrupa’ya bakın Orda nasıl imiş görün Başka ocaklar sönmesin Başka kurbanlar gitmesin Kömürümü çok özledim Başka hasret çekilmesin. FATİH GÜLER |