İHTİYAR OLUNCA
Ak pak olmuş başta saçlar,
Kalpte hüzün, gözde yaşlar, Tüm vücut’ta ağrı başlar, İhtiyar olduğun zaman. Titrer durur sakınırsın, Melül melül bakınırsın, Dost bulunca yakınırsın, İhtiyar olduğun zaman. Pek göremez gören gözler, Çekmez olur sağlam dizler, Yok olmuştur gülen yüzler, İhtiyar olduğun zaman. Zor yürürsün baston ile, İğne ilaç hep nafile, Hayat olmuş sanki çile, İhtiyar olduğun zaman. Merdiven başı durursun, Her basamakta solursun, Yatağında zor uyursun, İhtiyar olduğun zaman. Kalp takılır yapay pile, Mide böbrek ayrı çile, Gezemezsin ilden ile, İhtiyar olduğun zaman. Güz gelmiş tükenmiş otlar, Göçmüş gitmiş, çoğu dostlar, Ağrı sancı her gün yoklar, İhtiyar olduğun zaman. Yüreğin yakar, kader, Nerde kaldı ana, nerde peder, Seni gören çeker gider, İhtiyar olduğun zaman. Sık sık sarar seni hüzün, Gülmez olur, gülen yüzün, Geçmez artık evde sözün, İhtiyar olduğun zaman. Yok ise ağzında dişin, Ölmüş ise birde eşin, Horlamaktır artık işin, İhtiyar olduğun zaman. Söze karışsan kızarlar, Asık suratla bakarlar, Boş bir odaya tıkarlar, İhtiyar olduğun zaman. Şair Habil diyor devamlı et dua, İmanından olma cüda, Yardım etsin yüce Hüda, İhtiyar olduğun zaman. HABİL DESTAN HOCA’NIN ÜRÜNÜDÜR. |