KÖMÜR YARASI-SOMA
Ve soğudu sobalar!
Üsümeye razıydım dedi bir cocuk, Cıkarttı tüm değerli taşları parmağından bir genç kız, Değilmi ki bu denli değersizken insan hayatı. Tüm beyazları kaldırdı dolabından bir kadın, Bekledi, bekledi, bekledi... Kömür karası katran bir gecede, Bir çocuk ve ikiyüzdört baba, Karanlık bir yolculuk da ihmal edildi. Bir avuç kömür için, Bir ömür can verenlere diye yazıyor haber bültenleri. Not düşün tarihin bir köşesine, yıl 2014 Hiçbir gözyaşı bu yangını söndürmeye yetmedi. 14.Mayıs.2014 İlknur Havin Öztürk |
Icimizi ocaklarimizi yakti kara kömür