NAZLIM
Açılır Hak’kın Kapısı,
Demedim mi sana Nazlım? Topraktan insan yapısı, Demedim mi sana Nazlım? Bahçemde ki güller soldu Gözlerime yaşlar doldu Artık vakit tamam oldu, Demedim mi sana Nazlım? İstemem dünya malını Kırma ağacın dalını Kimse taşımaz salını, Demedim mi sana Nazlım? Saçlarında aklar varmış Bu dünya sevene darmış Aradığım nazlı yarmış, Demedim mi sana Nazlım? Nerede güzel bağlarım Geçiyor gençlik çağlarım Yoluna bakar ağlarım, Demedim mi sana Nazlım? DOĞANAY’ım dağlar aştı Zaman doldu sular taştı Bu nasıl iş herkes şaştı, Demedim mi sana Nazlım? Kemal DOĞANAY |
acımı büyük kardeş
tanrıdan rahmet ailelere baş saglıdı dilerim
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.Sizi tebrik