Çocukluğum
Çocukluğumda yaşadıklarım,
Bu gün gibi gözlerimin önünde. Babamın her gece eve sarhoş gelişi, Beni korkuturdu. Yatağın içine adeta gömülürdüm, Nefesimi tutarak korkularıma sarılırdım. İçimdeki,tutsak gizli gözyaşlarımın üstünü,yorganım kapatırdı. Hüznüm acılarımla harmanlanır, Acaba ne olacak yine diye sezgilerim titrerdi. Annemin gece kabusu başlamıştı, Babamın vurmalarının sonu yoktu. Canım annem,bizler duymasın diye sessizce yerdi dayağı. Onun sessizliği beni dahada yaralardı, İçindeki çırpınışları hissedebiliyordum. Masum bir kadının dilsizliği, Erkeğin acizliğinden, Dayağıyla övünen kaba gücüydü. Küçücük bir kızın çocukluk hayallerinin yok oluşuydu. |
kemanın kırık teli gibi...sızlattı bir yeri..
nicelerine