V U S L A T
İnsan, bir avuç topraktan
bir avuç toprağa muhtaç; Asırlar yaşasa yine de bir saniyelik ömre aç.. Son nefeste depreşirken pür-telaş her âzanın, Canı istemediği andır canla kardeş bir damla kanın! Vahye tâbi değil - Ölümden uzaklara kaçın... Tasvire büyük gelir köprüsü, bir tel saçın! İnsanoğlu vuslat için ölüme muhtaç. Tarifsiz bir hevesledir ki bir anlık ömre aç!.. |