KARŞIKİ EV
Şu karşıki evde
Vakit gece yarısı. Aydınlığı titrer inceden Belli ki tuttu ağrısı... Şu karşıki evde Bir çocuk ağlar. Kimseler duymaz mı Duymuşken dağlar! Şu karşıki evde Kesik inleme sesi, Öyle de içten ki.. Kopar..göğüs kafesi! Şu karşıki evde Mor gülücükler üşür gibi "Baba" mı dedi ne? Rahmetliyi görür gibi!.. Şu karşıki evde Sabaha karşı Yanık bir Yâsin yükselir Nura garkeder arşı! Şu karşıki evde Bir kadın,sessiz ağlar.. Kucağındaki tebessüm Kime güler,kimleri ağırlar? |