Dirilis...
Ellerim usuyordu,
Bir cocuk vuruldu biraz otemde, bi anne , evladini kaybetmekte, oysa yeni tamir ettim icimdeki kiriklari, ve yeni kiriklar pesimde... Bir an , sevindim yasadigima, gulumsedim, bir ceset ayaklarimin ucunda, yuzu tanidik geliyordu, yuzu bana benziyordu... Anladim ki, insan dedigin , buyudukce oluyordu... 3 kis olmustu gideli, 3 kez kapanmisti yollar, 3 kez ozlemistim seni, 3 kez olmustum... Artik tanri bile kesmisti umidini, caresiz izledi, bu ihali sevgiyi, annem konusmuyordu benimle , oglunu oldurdum diye... Sonra o cikti karsima, bir eylul aksami sicakliginda, cocuklugu komur karasi saclarinda, ve bedenim cikti o hain mezardan , onun bakislari ugruna , Allahin askina, annemin hatirina... bi eylul aksamina dair bu hikaye, kim nerde okursa bilsinki, ellerim usuyordu, biraz otemde bi cocuk vuruldu, biraz otemde bir cocuk dogdu... |