Zamansöyleyeceklerim var benimde zamana geç kaldım deme yaşama kaçırdım treni diye hayıflanma yakalamak,elini uzatmakla başlar sonsuzluğa atamaktır,özgürlüğünü kopacaksa en ince yerinden ölürcesine yaşamaktır, kaç kez geçtik bu yoldan bilinmez, kim bilir kaçınçı kez, her defasında hata yaptık, belki yüzlerce bak yine güneş doğuyor, bak yine yıldızlar parlıyor, ay yine gülümsüyor, her defasında, yeni yeniden gün geceyi,gece sabahı aydınlatıyor bu rüzgar,mavi derin sular kanat çırpan göçmen kuşlar mutluyum rengarenk dünyanın akışında haydi uzat elini sevgiye,aşka,dostluğa sımsıkı sarıl kenetlenircesine hayata hayallerim var benim geleceğe karamsar değilim güzel günler bizim güzel günler hepimizin Turgay Kurtuluş |