BULURUM SENİ
Bir kuşluk vakti,
vurur yüzüme sabah rüzgarı en sert tokadını. Sensizliğin soğuk ikliminde üşür bedenim. Nefesim nefesine muhtaç. Bazen ince belli bir bardakta bulurum seni. Bazen de çıkmaz bir sokakta. Kimi zaman kafiyesiz bir şiirde. Kimi zaman da bir sabahçı kahvesinde. Bilinmeyen bir denklemde bulurum seni. Bir ilkokul aşkında, veya yurtta yemek kuruğunda Bazen de gurbette… Nerde yoksan orda bulurum seni. Ve avuçiçlerimde belirir suretin. Gayrı bendesin sen. Bezâr/ |