0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1934
Okunma

Tüm şehir rüzgarın savurduğu
sarı sonbahar yapraklarıyla dolu
Etraf fena halde sessiz
Ve biz
Güçsüz,
ve yurtsuzduk.
Ceplerimizde boş ümitler
Üzerimizde ağır bir kimsesizlik
Ümitsizdik.
Ama olsun
Sen yum gözlerini
Ben saçlarını öreyim
Sonra öpeyim seni
yağan yağmura inat.
Kimsesizliğe,
yurtsuzluğa inat.
Bezâr/