017-Gurbet
Ah! Dostum, dünya nasıl memleket
Anne sinesinden ayrılıp Kundakta yatma gurbet Uyurken mışıl mışıl Üzerinde şefkat gözleri ışıl ışıl Annenin, babanın hayali gurbet Sütten kesilip mama yemek Rahat döşekte anne beklemek Emekleyip yürümek gurbet Çıktı dişler konuştu dil Ey dostum şunu iyi bil Ana sevgisi, baba sevinci gurbet Büyüdün okul çağındasın Sıcak baba ocağındasın Aile gurbet, okul gurbet, öğretmen gurbet Olgunlaşma dönemi Derken gençliğin önemi Okul arkadaşı gurbet, çocukluk aşkı gurbet Oldun çelik gibi delikanlı Hem de arkadaş sevdalısı Hayalin gurbet, sevgi gurbet, sevda gurbet Açıldım güller gibi Bitti üniversite tahsili Giydim beyaz gelinliği Anne, baba, kardeş gurbet Bitti üniversite Gittin askere Özgürlük gurbet, iş gurbet, yaşam gurbet Derken davul zurna çaldı Aklı baştan çekip aldı Safi has çocukluk aşkı, gençlik sevdası gurbet Otuz, kırk, elli, altmış işte yetmiş Kaçıyor senden her şey, işin bitmiş Geçen zaman gurbet, eş gurbet, evlat gurbet En sadık dost olmuş ilaçlar haplar Etmez tesir, sancılar her yeri kaplar Sağlık gurbet, sıhhat gurbet, ilgi alaka gurbet Oturup kaldın tek koltukta Duvarlar ne söylüyor acaba Baston gurbet, çalacak zil, açılan kapı sesi gurbet Her şeye hasret Her bir şey gurbet Sevgi gurbet, şefkat gurbet, mezar gurbet Bekir Özcan- Borborunbekir |