BULAMAZ OLDUM
Türlü derdi gamı saklar burası
Derdimi kimseye diyemez oldum Dost dilinden delik deşik şurası Huzurla aşımı yiyemez oldum Öyle bir illetki deldi döşümü Yerle yeksan etti hayal düşümü Soldurdu yüzümde her gülüşümü Sırtıma bir urba giyemez oldum Ağlayanın hayrı gülene olmaz Hasis dost’lar asla yüreğe dolmaz Kötü kul gelipte iyiyi bulmaz Gözden akan yaşı silemez oldum Ne yapar ne eder daha karışmam Küstüm kaderime gayri barışmam Fesat dostlar ile asla yarışmam Hayat mektebini bilemez oldum En sevdiğim dosttan dersimi aldım Deldim yelkenimi ummana saldım Şimdi kaderimle baş’başa kaldım Huzuru kendimde bulamaz oldum Der DURAK’ım bilmem nasıl bir haldır Yeter kadir mevlam bu sisi kaldır Benide huzura sevince daldır İyiyi kötüyü seçemez oldum Durak YİĞİT ((BATU_41)) Gönüllerin Şairi KOCAELİ |