Sen ve geceDün gece yine uyuyamadım Gözlerime uyku yerine sen girdin Kovmak istedim başımdan bütün düşünceleri Dönüp dolaştım yerimde saatin akrepi gibi... Yine uykusuz bir geceye esir oldum Gözlerim gelincik tarlası gibi Gece siyah,hayaller mas mavi Düşler pembe. Yine asılı kaldım gök yüzünde... Arasıra yağmur damlaları dövdü penceremi Besteler, şiirler düştü ıslak-ıslak Yer yüzüne Bana haber getirdiler yağmur adamdan Yani... Sen hiç çıkmadın aklımdan. Bir ben uykusuz kaldım gecenın ortasında Ormanlar,dağlar,kuşlar,böcekler yatmış Dağların döşünde çimenler şebnemlere Bal arısı peteğine sarılmış. İmrendim ırmaklara, nağme söylüyordu pınarlara Süt beyazı tan yakındadır, şafak sökecek Kipriklerim değmiyor kipriklrime, Ninni söylüyor gökyüzü Yer’e Siyah perde kapatmış yüzüne Yat benim Ay balam, Yıldızları say balam, Şirin şeker bal balam... Sessizlik bürümüş dünyanı Terketmiş beni masal perisi Sen varsın bu gece dünyaya bedel Geceye bedel ömre bedel Her şeye değer... Bırak beni Ay ışığı Serpilmiş yıldızlar senin olsun Az kalmış açılacak seher. Biran önce akşam olsa Ve sen gelsen geceme... Nasıl demiş şair: ’Uykusuz gecelerimde sen varsın’! Sen işte... |