Yorma Beni İzmirNe olur yorma beni Bu akşam Sorma efkârımı Düş iki yakamdan izmir Alacağım varken Bırakmışım hakkımı dar sokaklarında Bir inat uğruna Vazgeçmişim körfezinin mavisinden Hasret kalmışım deli poyrazına Yürekten ah dedikçe Sayfalara sığmaz olmuş keder Uzaklaşınca senden İzmir Şarkılarda yaşamışım hazanı Kaçmak ve saklanmak yazılmış kaderime Nefes nefese kalmışım köşe başında Bu yüzden hep ürkek ’’ sen’’ yanım Gelişine sevindirmeden Sözlerinle vurmuş beklenen Tadı kaçmış muhabbetin Duvarlar soğumuş Matem kokmuş ev Tek söz demeden Ellerimle kurduğum Bereketli soframı bırakmışım Bozulmuş ahenk Kapılar sürgülü kalmış Sis kaplamış karşı dağları Uyandırılmışım Daldığım rüyadan Sönmüş elimde ki mum Vade dolmuş Kalabalık şehirde İki kişilik ayrılık yaşanmış Tek şahidi yok Benden habersiz Gönlümün ortasına Kurmuşlar darağacını Kırılmış kalem Kopmuş yüreğimin askısı İzmir Özlediğim yok ya içinde Bu saatten sonra Hiç bir şey için acele edesim yok Deniz Derya Giritli |
sayfa bütünüyle güzel...