sevdalinka/sızım
Pehil nehri kenarında ve saçların kuzguni
hikayesi vardı adının isminden daha gizemli nesnelere kelime ile dokunduğumda benim olurdu adımı her andığında senin yeşildi dumanı tütene altından Pehil akardı yosun tutardı kızıl alevle kilit taşı düşene kadar kırık ezan sesi hatırlatır seni kıyamı vardı köyünün ışıltısı gözlerinizin Pehil akardı her sabah gün batana kadar gözlerinde dokumadan bir ölüm akıyor nehir kenarından şehrin bayrağınız dalgasında gurur ülkenin adı var gülümseme yüzünde kırık Sakarya mecrasına göçüyor hayalinde Pehil (Alija’ya Bosna’ya gurbet çekene_ Mayıs Sakarya ’14) |
Gelecek güzelliklerle dolsun her sabahınız şiir gibi kutlu olsun…
Şiir yüklü duyguları çok beğendim…
………………………….. Yeni Yılda Saygı ve Selamlar…