Kaygım Çocuklar İçin
Seni güzel çocuğum
Tertemiz öz duygularını Edepsiz kurnazlığı ile zehirleyen tilki Karanlık ve kuytu düşüncelerin İnsan görünüşündeki Akrep sokması… Bırak bu deccalları yansınlar... Düşünce cehenneminde birer birer… Onlar ki; Ateşin dahi kanına girer… Durdurun bu iç kanamayı Atın üzerinizden ölü toprağını Sarmasın çocukları, sarmasın Bedenlere sinen bu leş kokması Kaygım çocuklar için! Yaşanıyor nitekim! Ateş kustum, lav tükürdüm yüzlerine, gözlerine Kahroldum, eridim, bittim, tükendim! Aldıran kim?... 5.5.1991 |