SEVMEDİN ABAT OLDUN SEVDİN BERBAT OLDUNGönül bu, derinlere umman açtı Yüzdü yüzdü de bir sona ulaşamadı Dermanı hep yarda aradı Benliğinden geriye hiçbir şey kalmadı Ömrüne yoldaş arama telaşı niyeydi? Kalbinin haritasını bilip öyle mi sevmeliydi? Öğrenebilmesi için aşkın acizliğini Sevipte terkedilmeli miydi? Yüreğinde ağrıydı ayrılık acıları Hiç başlamasaydı bu sevdaya olur muydu sancıları İnandı olmayacaktı bu işin vuslatı Boşuna geçip giden yıllarına yandı Sordu kendi kendine Geçte olsa buldu cevabı Ey gönül Olayın özü budur Sevmedin abat oldun Sevdin berbat oldun E.D. 23/01/08 ANKARA |
yalancı bir ışıktı
elinde fenerle gelen
sabah olduğunda
bütün aydınlıklarımı
yanında götüren..
güzel bir şiir..