YİTİRİLEN ANNEYE MEKTUP
YİTİRİLEN ANNEYE MEKTUP
Anne ; sen gideli tam on iki yıl oldu. Büyük oğlum Anıl, on dokuz yaşına girdi Bu yıl Üniversiteye girecek Alper , on beş yaşına girdi , Bu yıl Anadolu lisesine girecek Anne , sen öldükten sonra Hacer kızın da öldü Senin yanı başına , cemalin mezarının hemen yanına gömüldü Seni en çok o seviyormuş demek ki. Büyük kumla mezarlığında dört mezarımız var şimdi Mezar taşlarını torunun Mehmet yaptırdı Öznur’un da mutlu evinde Hatice kızının dört torunu oldu , ikisi ikisi erkek Halil ve Öner den Atilla oğlun hiç evlenmedi Kumla da , kardeşiyle aynı evde oturuyor Ah annem buna çok üzüleceksin: Büyük kumla köyünün arazisine baraj oldu Zeytinlikler sular altında kaldı. Ah annem , yapmamamız gereken bir şey yaptık Büyük kumla da ki eski evi sattık, Bir şey aldınız mı? dersen almadık. Annem , sen rahat uyu , bıraktığın gibi değilse de dünya Bize bıraktığın şeref ve haysiyet duruyor hala Mezarında rahat et anam, yüreklerimizi bozmadık , bozulsa da dünya. Hiçbir şeye aç olmadık, Namus ve şereften başka İyi şeyler yapmak isteğiyle dolu içimiz öğrettiğin gibi yaşıyoruz ruhun rahat olsun anne, Bu böyle sürecek biz yaşadıkça Ah annem bu dünyadan gidenin defteri kapanırmış, Ama kalanlar için hayat devam edermiş, Ölüm ölene Bir şey değil ki anam ...! Asıl acıyı geride kalan çekermiş...! Ah annem yaşamak isterdim yinede sonsuza dek birlikte Pazarda satılsa , ömür alırdım tüm paramla, sana hediye Alamadıklarım, yapamadıklarım, sevemediklerim, doyamadıklarımın yerine. Suat engin yılmaz – 2014 - NİSAN |