Yağmur
Yağmur
Hayat olarak yağan Toprağa nefes olan can katan Bitkilere hayat olan Sevgisiz gönüllere ’de dirilten sevgiler yağmalı Bir anda ortaya çıkan Şaşırtan Hayretler içinde bırakan Gebe kalan sevgisizliği sevgi ile doğurtan Sevgiler yağmalı oluk oluk gönüllere Bir parça ekmeğe muhtaç kalmış gibi Kızıl kan akmadan önce yaraya merhem olan Akşamın serinliğine kalmadan sevgiler yağmalı Sır bekleyen gönüllere Ağlayan yüreklere Zamanın uyumsuz anlarında çığlıkları duyan Hisseden sevgiler Göze çarpmayan Yakmayan İnşa eden sevgiler Tamamlayan Umursayan değer veren sevgiler Vaveyla basan karanlıklara ışık Zemheri ardında üşüyen mısraları ısıtan Sevgiler olsun Yitirilmeyen Hep saran Gözleri yolda bekletmeden saran Şehrin sokaklarında bekleyen Aranmadan bulunan Var mıdır acaba Firari bakışları cezbeden Kaldırım taşlarına yalnızlık düşmeden gelen Kapı önüne gönüller terk edilmeden koşan Terk ediliş yelkovan ve akrebe ulaşmadan gören Silahlar ile vurulmadan önce hisseden Savaşlar çıkmadan gören sevgiler var mıdır Varsa nerededir haber verelim Koşarak gelsin Gözlerine mil mi çekildi Kulakları sağır mı oldu Ayakları kırık mı Yüreği söküldü mü acaba Duymaz Görmez Hissetmez Bunca feryadı Acıları Vefasızlığı Terk etmelerin çığlığını Yok, mu duyan Haber verende yok mu Arayan hiç yok mu Herkes bu feryatlar içinde mutlu mu Yatağına yatar iken umutlumu gelecekten Dirilten yağmurlar gibi sevgiler yağmalı Ya da terk edip gitmeli Kör karanlık dehlizlere Mehmet Aluç |