Buz olur
Yüreğim ateşler içinde yanan bir buz olur
Her aklıma geldiğinde Direnirdim acılara gamlara kedere Bir yokluğun olmasaydı Şafak attığında her sabah Gün ışığının ilk huzmesi olur Girerim odana uyandırırım seni Sarar sarmalarım seni her sabah Yüreğine alırmısın beni yeniden Örselenmiş her şeyi yeniden kuramaz mıyız Bir çocuk umuduyla yaşamak Yokluğunun bir gün biteceğini düşlemek |