YANILMIŞIMne büyük yanılgı sevildiğini bilmek bulduğuna inandığın aşkta anlıyor zaman içinde insan bir hiç olduğunu tek başına kaldığında dört duvar arasında acıdır gerçekler incitir kapatamazsın üzerini güneş balçıkla sıvanmaz ki gün olur çıkar su yüzüne kaplasa da içini hüzün oyuncağın mıydım elinde bitmeyecek dediğin sevginde attın bir kenara ve kırdın düşüncesizce oysa ne çok sevmiştim seni beraber ağlayıp beraber güldüğümüzde benimsin sanıp inanmıştım sana hak etmediğin beni ve sevgimi süslemişti gözyaşların yalanı riyayı bırak bir kenara hadi koş hayallerinde ki aşkına söyler herkes sana sevdiğini doğrudur bu ama benim gibi seveni asla unutma bunu yaşadıkça kurulur mu mutluluk söyle yaralı bıraktığın kalp üzerine öldürmezse daha da güçlendirir sen de çekersin acıyarak yaklaşma bana ihtiyacım yok yalan aşka varsa eğer sevgin ebediyen kal yanımda her acı unutulmaya mahkum ben de unuturum zamanla yeşermez içimdeki sevda filizleri yaram çok derin tutmaz kabuk yeltenme tuz basmaya kalsın senden hatıra eğer bir gün senin de yanarsa canın kanarsa yüreğin pes etme benim gibi mücadele et sevgin için kaçma kolaya unutma aşk emek ve yürek ister çıkarma aklından... Refik 30.04.2014 İstanbul |
hadi koş hayallerinde ki aşkına
söyler herkes sana sevdiğini
doğrudur bu
ama benim gibi seveni asla
unutma bunu yaşadıkça..."
Yanılmak..ne yaman kavram...hem öğretici,hem de acı verici...Ve,herkes bir hayalin peşinde koşar...hayalleriyle örtüşmeyen yüreklerle riya içinde oynaşırken,ataların sözüyle "eli tencerede,gözü pencerede"olur daima...O herkese,herkes ona sevdiğini söyler...Dar alanda kısa paslaşmalar yaparlar gözünüzün içine baka baka...Maalesef ki,kendilerini seven gibisini bulamazlar ne yapsalar da...Keşkeler yumak olur yüreklerinde ama,ihanetlerinin bedelini çekerle ömürlerince...
tebriklerim "yanılmak"kavramının içini dolduran seslenişlerinizdeki içtenliğedir...selamlarımla...