SURET"bir varmış bir yokmuş herşey" damladan, bedene var olurken bedenden, damlaya yok oluyorum. eriyorum beni yakan lavın harıyla yaratılıştan yerleşmiş içime zamanla soğutmuşum bazı şeyleri yine yetmemiş közü söndürmeye yana yana yok olana kadar yanmaya meyilli aşığım erimekteyim göz göre göre seyrediyorum başka bir surette yarısı eksilmiş ve eskimiş bir fotoğraf gibiyim kor alevlere tutulmuş bir ucu doğum lekesi gibi duruyor üzerimde içimin yanık tarafı ne bir eksik ne bir fazla var olduğun kadar yok olursun ancak an be an geçiyor günler zaman denen kavrama yeniliyorum bahtımdan mıdır bilmem ama bunu ilk günden beri hep yaşıyorum sibel |
var olduğun kadar
yok olursun ancak
an be an geçiyor günler
zaman denen kavrama yeniliyorum
bahtımdan mıdır bilmem ama
bunu ilk günden beri hep yaşıyorum
yüreğinize sağlık güzel bir şiirdi tebrikler
selamlarımla