Sensizliğin Utancını Bana Yaşatma
Ey karanlık dünyama ışık gibi doğan güzel
Seni sevmemek mümkün mü Vakit’e zamana doğan güzelliğinle Ölümü unutturan bakışınla Kor alev bakışıyla gönlümü yakan Ela gözleri ile bakan Zulüm etme güzelliğinle kendine Gel gir seni seven gönlüme Taptaze gelincik çiçeği gibi aç koynum da Koklayayım gül sineni doya doya Merhamet et gülüşünle gönlüme Ziyan etme bu gönlümü sevginden Gel sarıl kollarına Gizlenme kaçma seni seven gönlümde Ya da kendi ellerinle mezarımı kaz öyle git Sensiz güzelliğin den hasret yaşayamam Bahar gözlerine bakmadan nefes alamam Derin hasretin çukurların da sensiz kalmam Bir bez parçası gibi seni seven gönlümü uçurumlara atma Sensizliğin utancını bana yaşatma Yaşayamam Nefes alamam sensiz Kaybolur giderim viran eden zalim illerde sensiz Küsen ekinler gibi eğme başını Ver gönlünde ki aşkını Unutulmak olmasın yaşantımızda ömrümüz Tek başına değil beraber yaşayalım Beraber ölelim Cömert olan aşkı seçelim Paylaşılmak için gönle yerleştiren aşkı yaşayalım Kazandığında kâr etmeyen gibi olmayalım Benliğimizi ruhumuzu kendimizi kandırmayalım Daima yaşatan Rahmanın yarattığı aşk ile Yaşatmak var iken öldürmenin ne gereği var Tatlı yüzünü bakışlarını çevirme benden güzel Gel yaşayalım aşkın tatlı kokusu ile Mehmet Aluç |