Son veda
Kasımda turuncu bir akşam…
Sere serpe uzanmış hatıralar tüm zarafetiyle yanı başımızda. Kopuk birkaç cümle, yitik bir şarkı ve bir şişe şarap! Elbette kırmızı. İnatçı ayrılıkların kucağında döner muhabbetlerimiz, gidenlerin şerefine kalkar kadehler acı bir çınlama sesiyle. Ve yalnızlığımız karşımızda en masum haliyle… Harmanlanmış dertlerimizin yanı sıra bayatlamış mezemiz, nafile bir imdadın eşiğinde günahkâr olmuş şair dilimiz. Artık cezp etmiyor çıplak bedenler bizi, bozulmuş tövbelerimizi tazeliyoruz şimdi. Son bir kadehin çığlığında buluşur dudaklarımız, Bu aşka son vedamız… Erol Almak |