ÇUKUROVA IRGATI
Gün doğdu ufuktan sapsarı.
Sabah ezanıyla uyandı,Çukurova’nın emek kokan ırgatı. Koyuldular yeşilin bağrına doğru, Gün doğumunda... Sabahın masum güneşi, Öğlenin çatısında haşin bir volkana döndü. Mis gibi emek,ter,çaba kokuyordu, Çukurova ırgatı. Bitmedi çile, Damla damla akan ter yeşertiyordu, Buğdayı,pamuğu,patlıcanı. Ayşe nine,Döndü teyze,Ahmet dayı, Vurdular toprağa orağı,kazmayı. Güneş veda ederken Çukurova’ya, Misafirlerini evlerine uğurluyordu, Çukurova toprağı. Ali Sarıgül |