Ey gün sende giderken!Gün çekilerken Sessizliğin idrakinde Nezaketin asudeliğinde Gidişin geleceğini anlatıyor Her haliyle mest ediyor Himmeti her daim önceliyor Kahır içinde asla nefeslenmiyor Onu biliyor bir aşk ile yöneliyor Güneş ki kahharın Ateş ki ne kadar yalın Onsuzlukta neyi ararım Onunla bakar böyle akarım Ne muazzam bir arz Hikmeti içinde alınan haz Aşkın kemaliyeti alınınca baz Asla bulunmaz halin içinde naz Öyle yüce bir kudret ki Bendin içinde ki hikmeti Muhakkak ki ahir düşünmeli Ona ait olunduğu elbet bilinmeli Ömür kimin eseridir o anılır Tefekkür olmaz ise kahır yaşanır Hevesler bir hadsizlik içinde kıvranır Can usanır gönül nazlanır aşk uzaklaşır O can ki seni anlatır Bilinç ile anlam kazanır Seni kurtarır hazzı yaşatır Hamd ile bir vuzuha kavuşturur Ne gül sende açmaz gönül Dikenle bütünlük içindedir ömür Bir günah içinde geçiyor heyhat sil Merak içinde seril seni var edeni bil Heveslerin zindeliğinde Zevkin en nadide mayilinde Seni terk edecek ruh ikliminde Nefeslerin birinde bitecek mühlette Bil ki seni bekleyen olacak Sana öğrenemediğin sual soracak Haşyet senin ruhunu ne çok kuşatacak Akıllar duracak mana nedametle aranacak |