VUR
Vur,
Sen de vur, Kapat kapıları yüzüme vur. Bana lüks k/açar aydınlık, Kar/anlığımla başbaşa bırak Hesaplaşayım gün/ahlarımla, Suçumu, suçumu yüzüme vur. Ellerimden tel tel kayarken Abu hayat kumral saçların Şimdi ipi olsun darağ/acımın. Boynuma as mahkumi/yetimi Herkes Mecnun desin Hayalini göğe değil, yüreğime vur. *** Sigaya çekerim duygularımı Yastığa kafamı her koyduğumda Acabalar ve keşkeler arası gider gelirim. Kar/arsızlık içinde kaybolduğumda Tut ellerimi karşımda dur Umut sözlerinle beni vur. Bu gitmeler de olmasa Kalmaların değeri olmaz. Başıma kalk kaldığın günleri, Günleri yüzüme vur. Son bir kez yüzünü bana çevir, Göreyim gözlerindeki ’gör/üşürüz’ imasını Kolların böğründe, başını yana devir O bakışın, o bakışın süreyim sefasını, Ayın şavkı gibi gözüme, gözüme vur. *** Bil ki her girdiğinde bu kapıdan Gerdek olur tüm odalarım. Ve bir damat heyecanı s/arar bedenimi, Yüzgörümlüğü istiyorsun dudaklarımdan Al tamamen seninim, Beni vur. Vur, çılgınlar gibi sevişelim, Gece kıs/kansın çığlıklarımızı. Tenin tenimde terlesin. Saçlarını karanlığa savur Ellerin ellerimi ezberlesin. Üşüyelim pişmanlıklarda Soğuğunu, soğuğunu vur. Vur, kinayeli sözlerinle, Baygın gözlerinle vur. Vururken sağlam vur, Sensiz bir daha bu zevki Yaşamayayım Algılarıma, algılarıma kilit vur. ls |
Kalmaların değeri olmaz.
Başıma kak kaldığın günleri,
Günleri yüzüme vur.
Çok güzel yazıyorsunuz. Bu da sağlam bir serbest şiir. iyi ki uğramışım sayfanıza. Tebrik ederim.
Not: / işaretleri gereksiz bir detay olmuş. Şiire bir artısı olmayan safralardan uzak duralım.