Bir Fırtına Biçti Seni
Mert çocuk
Bakıyorum son resmine Sarı bir köpeğin başını Almıştın kollarının altına Sarmıştın sıcak göğsüne Bir arkadaş gibi sevmiştin Sevgi doluydu yüreğin Nefes alan Işıldayan Gülümseyen Çırpınan Herşeyi Sevmiştin Mert çocuk Hep güldün Hayata Gitmedi ağzından Tatlı gülümseme Kapısı aralandığında O kırmızı arabanın İçerdeki Şöför koltuğundaki canavar Baktı sana Kuzuya bakan bir kurt gibiydi Göremedin midesine akan Köpüklü salyasını Zehir saçan dişlerini İnsan sandın Yanıldın Mert çocuk Kara gözlü Beyaz dişli Asil çocuk Bir fidandın Kıraç toprak üzerinde Çiçek verdin renk renk Bir fırtına biçti seni Üşüdü iliklerin Kurudun öylece Uzanamadın gökyüzüne Meyve veremeden Yeşillenemeden Büyüyemeden Kırdılar seni |
HATIRALAR...
UNUTULMAZ HATIRALAR...
.................................................... Saygı ve selamlar..