NİSAN VE SEN...
benim sevgim hep yağmurdu derdim sana,
nisan ayını sana ilan etmiştim, bütün nisan yağmurları senin olsun, ben şubat soğuklarındayım. ah sevgili ne çok sevmişim seni. bütün harfleri sana armağan ederdim, harflerden kolye dizerdim, yüreğinin ateşlerinde gezerdim, yağmurlarla bir başka severdim, ah sevgili ne çok sevmişim seni.. yolculuklarım hep sanaydı, gözlerinin siyah raylarından gelirdim sana, teninin değmediği rüzgarlar getirirdim canına, şimdi çıkar mıyız nisan sokaklarına, ah sevgili ne çok sevişim seni.. kalakaldım şubatın ıssız ayazında, hayallerimiz kaldı mı kursağımızda, mevsimler ne bugün de ne yarında , nisanlar saklı avuçlarımda, gözyaşlarımda, bulutlarda ah sevgili ne çok sevmişim seni. aşkın bütün tarım alanlarına sevgini ekmiştim, gözlerinin siyahımsı kahvesini de içmiştim, çiçekler toplayıp, güller devşirmiştim. bir ömrü sana vermiştim, nisanın şehrinde sevmiştim, ah sevgili ne çok sevmişim seni.. şimdilerde nisan sokakları bomboş, yağmurları içtim bütün gece ben sana sarhoş, dilim uyuştu aşktan yana aşkının tadı mayhoş ah sevgili ne çok sevmişim seni. seni yazarken senli kalemlerde kayboldum, bitmişliğin koynunda kendimi buldum, anılaşmış bütün yazılar bize, en son yağmurlarla ağlıyordum. ah sevgili ne çok sevmişim seni..... Tamer YİĞİT |