yitip giden yıllara ağıt yakıyor gönlüm,
sessiz akıyor gözyaşlarım,

Şiirleriniz duygu yüklü,his yüklü,
adeta yağmur yüklü bulutlar gibi boşalmaya hazır..
bir dokunsan hüzme hüzme, billurlaşacak gözyaşların..
Duyguların kristalize edilişi şeklinde mısralarınız.
Güzide duygu ve hisleriniz insanı çizdiğiniz dünyada kanatlandırıyor.
İpek tellerden örülmüş gibi adeta,

Boşa geçmiş dünlere esef ederken, yeniden diriliş hamlesine soyunmuşsunuz.
Geçmişi buruşturup bir kâğıt gibi çöpe atarken,
belki ömrünüzün yokluğa düşmüş kısmının hüzünlü itişiyle geleceğe koşma isteği duymuşsunuz özünüzde.
Zaman zaman düşüncenizin doğruluğu ışığında şarkılardan mana ve ders çıkarmalar bunun ispatıdır.

Şiiriniz bana Baki nin “Nam u nişane kalmadın faslı bahardan Sonra düştü çemende berk-i diraht itibardan”
beytini aklıma getirdi..

''yitip giden yıllara ağıt yakıyor gönlüm, sessiz akıyor gözyaşlarım,''

İşte şiirinizin soluk borusu bu son kısım olmuş.

Sitem ve serzeniş sisinden bahar ve ne-har hamlesine uyanış ne güzel.

Kâh hayat çizgilerinde, ölüm gizemini taşıyan, kâh ölüm içinde ayrılık acısını taddıran yeni imajlar
sunmuşsunuz.

Gelişme seyri ümit verici görünen üslûbunuzu daha muhtevalı şiirlerde kullanmanız ve gönül tellerinden nebean eden renkli kaneviçeler örmeniz temennisiyle..

selam ve sevgilerle..