Garip kaldım annemçok garip kaldım annem senin göç ettiğin yaşı geçti yaşım dertlerden kurtulmazki garip başım kalmadı hiç kimsem,ekmeğim aşım çok garip kimsesiz kaldım annem göç etsem yanına gelsem tek çarem terketti gitti beni sevdiğim gönül yarem kar etmiyorki kanlı göz yaşlarım bembeyaz oldu ağardı başımdaki saçlarım çok garip kimsesiz kaldım ennem tut ellerimi desem tutabilirmisin sevdiğim canımı bana getirebilirmisin hiç gülmeyen yüzümü güldürebilirmisin beni yanına alıp çileme son verebilirmisin çok garip kimsesiz kaldım annem çok sevdim,kavuşmak için denedim her yolu hiç bitmezmi terketmelerin sonu bu dünyada sevenlerin kaderi hep bumu artık buralardan giderim asla kalamam çok garip kimsesiz kaldım annem abdullah altuntaş (yalnız şair) |