AŞKIMA AŞIĞIMM
Gözlerim daldı yine en uzaklara
İçim parçalanıyor annem bil istedim Yüreğimde avuç avuç gözyaşlarım var İçim okyanusa döndü ANNEM bil istedim. Bilmezdim hayat bu kadar acı Neden yakar içimi yokluğunun telaşı Sinemde yer yaptı kocaman bir acı Dayanamıyorum artık bil istedim annem Toz pembe olan hayat siyaha döndü Yaşam sevincim içime umutsuzca gömüldü Yaktığım ışıklarım birer birer yanıp söndü Karanlıkta yalnızım bil istedim annem Oysa ne de huzurluydum yanında, Sıcacık öpücüğün hep hazırdı yanağımda Arar oldum şefkatini yana yana, arar da Bulamadım huzurumu bil istedim annem Güzel gözlerine bakarken dalardım Huzuru mutluluğu kucağında arardım Tepe takla oldum rengim soldu sarardım Geliversem kollarına sevinirdim annem... Bil istedim ben hep seninim ANNEM |
anlamlıydı şiiriniz