AZ GELİR

Sen öylesine ben olmuşsun ki bende.
Sana bir ömürlük aşk bile, az gelir.
Bu gönül bendeyken, benim sana bende.
Uğruna çekilen her çile, az gelir.

Mukaddestir ayak bastığın her belde.
Seninle kuraklık sona erer çölde.
Beklemekteyim, yeter ki bir kez “gel” de.
O an sana bu adam gör, ne tez gelir.

Sen bende bensin, sanma sana uzağım.
Seninle bambaşkadır, gözüm kulağım.
Gönlümün sesimdir, sana tek ulağım.
Aşk anlatsam, bilmeyene vaaz gelir.

Nerde diye haykırsam, bir avaz gelir.
İlâhi, yardan bu gönlüme haz gelir.
Mantığımla aklımdan, hep ikaz gelir.
Aşkın dilini terennüme, saz gelir.

Görmemiştir böyle bir aşkı, tüm çağlar.
Bu aşkla delmeye az gelir, tüm dağlar.
Değil dostlar, halime düşmanlar ağlar.
Mecnun’muş, Kerem’miş bil hepsi vız gelir.

Mustafa EROL