ÇÖLDE ARADIM SENİ
Küçücük kıvılcımdın şimşekler çaktığında,
Sonra büyüdü yangın, külde aradım seni Gözler gülizar gördü yüzüne baktığımda, Kendimi bülbül sanıp, gülde aradım seni. Hangi bahardı bilmem, gönlümün can yerinde Bir sevda filizlendi kökleri çok derinde, Bad-ı saba aşkıyla sabahın seherinde Oynaşırken yapraklar, dalda aradım seni. Bakışların haykırdı aşkını bulduğunu, O saniye fark ettim içime dolduğunu, Sonra unuttum senin gurbette olduğunu, Her gün yana yakıla, ilde aradım seni. Sesin var nefesin yok, resmin var cismin yoktu, Bir aşk meleği idin, hısmın var hasmın yoktu. Kader denen defterde vuslata ismin yoktu. Yoldan umudu kestim, yelde aradım seni. Aradım bulamadım, uyudum göremedim Aklımdan, bu sevdaya bir anlam veremedim. Yaz dedi deli gönül, yazmadan duramadım Sözlerin döküldüğü dilde aradım seni. Bu bir aşk hikâyesi, kahramanı sen ve ben Bir masal tefrikası, abonmanı sen ve ben Bu bir gönül yarası pansumanı sen ve ben Sen Leyla ben Kays oldum, çölde aradım seni İbrahim COŞAR |