TÜMEVARIM, TÜMDENGELİM
Kifayetsizliğimle sancılar içindeyim
Yorgunum, noksan bir yanım Dertliyim, için için yanar bağrım. Notalar ahenkle haykırıyor Sil diyor si bemol Farkına var diyor içli melodi. Neyin farkına ya da neyin farkında. Ya ben farkın dalarında mıyım? Farkında olduklarımın. Yoksa koca bir hiçlik mi algıladığım, Bir o kadar algılandığım. Algılar yitip gitmiş teker teker Sözler kinayeli ölümden bin beter. Yakıp yıkarken içimi şu kader Kederliyim, ezelden beri de yüksünmem. Yaradan’ın varlığı içimde nükseden Ahvalim varlığımdan çoktan bihaber. Yalnızlığın ve yakarışların izdüşümü Soluksuz kaldığım her an Dağların çöküşü. Ne hüzün ne özlem yeter Dile gelen neyse Bir o kadar saklı gerisi Gözyaşı yüklü sevdanın tek getirisi. Elden ne gelir, varsın gülmesin Şu fani kulun yüzü. Sevinmeyim a dostlar Dost geçinen vefasızlar. Tümevarım elde olan Tümden gelim sona varan. İlkler nihayete götüren Sonlar hazır olda bekleyen Ya düşler, Bir solukta tükenen Hiçler, şu benliğe eş değer. |