SENSİZLİK SAPLANIRKEN YÜREĞİME
Seninle geçen yıllarımın
Yokluğunu yaşıyorum. Kimsesiz, çaresiz ve başıboş. Seninle beslediğim, Umutlarla inşaa ettiğim yarınlarımın., Üzüntüsünü yaşıyorum yalnız bu bedende. Sensizlikten tükeniyor umutlarım. Yıkılıyor birer birer satırlarım. yalnız sokaklarda yürürken kurduğum Düşüncelerimi Bulutlar esir aldı. Artık dşüncelerimde sahipsiz düşüncelerimde yetimdi. Yazdığım şiirlerim gibi yetim ve öksüz Büyütüyorum hasretini, Kimsessiz sokaklarda, Sensizliğin acısını saplıyor üstüme yağan yağmur. Korkutan karanlık dört bir yanımı sararken, Yavaş yavaş cüseleyen yağmur Almıştı beni benden. yalnız yürüdüğüm sokaklarda kaybolurken hasretinden, Yaralı kaldı bu bedenim kimsesizlikten. Kayboldu sensiz düşüncelerim hasretinden, Şimdi ne tutacak el kaldı, Nede saracak can kimsesizlikten. ALİ KESKİN |