Adını Hasret Koydum Sevdamızın
Gözlerinde hüzün gördüm bu gece
Nemliydi gözlerin, saklıyordun gözyaşlarını Belliydi ağlamıştın yine Ellerin göğsündeydi, yüreğinin üstünde Yüreğinde ki yarayı ellerinle saklamaya çalışıyordun Ama gözlerin ele veriyordu yüreğindeki yarayı Solmuştu gözlerinin rengi, durgundun, dalmıştın uzaklara Hasretliği kaplamıştı tüm benliğini ve yüreğini, Öyle kederli, öyle isyankâr olmuştun ki bir anda Sevdiğini haykırmak istiyordun Dağlara taşlara duyurmak istiyordun sevdanı Sesin çıkmıyordu, susuyordun, Sessizliğe gömüyordun kendini Adını hasret koydum sevdanın Yüreğinde ki onulmaz yaraydı Figan ediyordun hasretliğine, Sevdiğine figan ediyordun çaresizce Sil gözyaşlarını bir tanem sil Yetmedimi döktüğün gözyaşların Bitmedimi çektiğin çileler senin Hasretlik bizim kaderimizde sevdiğim Hasretlik içimizde, ta yüreğimizde Kavuşmamız imkânsız biliyorsun Sevdiğimsin, canımsın, cansın bende Yıkarım dağları senin için, aşarım okyanusları Gökyüzündeki yıldızları ayağının altına sererim Geçeceğin yol yapardım yıldızlardan sana Gök kuşağından taç yapardım başına Güneşi kolye diye asardım göğsüne İşte seni öyle seviyorum Yüreğim yaralı ey can yüreğim yaralı Yüreğimde cehennem ateşleri yanıyor Volkanlar kaynıyor içimde Kasırgalar kopuyor Kasıp kavuruyor tüm benliğimi, yakıyor, yıkıyor Sesim ayyuka çıkıyor, Çaresizim, sensizlik içinde İmkânsız bir sevda bizimki, Sen bana gelemezsin ey can Ben sana gelemem Biliyorsun kavuşmamız imkânsız Bırak böyle kalsın sevgimiz yüreğimizde Hasretlik yaksa da bizi Adını hasret koydum sevdamızın Yüreğimizde büyüsün bir çığ gibi sevgimiz Adı hasret olsun sevgimizin Dinçer Demirel (2007) |
KUTLU/YORUM