KEMA RABBEYANİ SAĞİRA!
"Annem" dedi ses.
Nefes, nefes! "Yavrum" dedi içten, Ses gaipten! Yorganın dışına çıkarttı ellerini, Sımsıcaktı, güven vericiydi, anne elleri! "Susss" dedi. Ses, derindendi. "Uyu sen, Buradayım ben." Kavradı ellerinden. Dingin bir uykuya dalarken yeniden! Doydu, anne memelerinden! Halâ süt tadı alıyordu uyandığında, Burnunun direğinde sızı, Gözleri nemli, kırmızı! "Rabbirhamhuma! Kemâ! Rabbeyani sağira" Duası döküldü dudaklarından, Duygu sağanağında. |
Meal: Ve onlara (ikisine), merhamet ederek ve tevazu ile kanat ger! Ve “Rabbim, onların beni yetiştirdiği gibi ikisine de merhamet et!” de.
Allahın rahmeti ve merhameti üzerim/n/ize olsun.