Sen hiç yar toprağından sürüldün mü ?
...
Yâr yüreğinden sürgün yemişim Mülteci olmuşum acımasız gönüllerde Aç, susuz, uykusuz kalmışım taş yüreklerde Ve o dibeklerde öğütmüşüm dişlerimi hırsımdan.. Güneşi doğmayan sabahlara yelken açmış firari uykularım Güvertesinde yılların sessizliği, yol aldıkça sensizliğe İçin için kok kömürü gibi yanmışım Gözümün suyundan içmişim Daha da yanmışım hırsımdan.. Bir yanım buzdan ırmak, bir yanım yangın yeri Neyleyim... Seher EMRULAHOĞLU |
Güvertesinde yılların sessizliği, yol aldıkça sensizliğe
...