DEMEDİ
Güzel sever derdi yiğidin hası
Gözümden akan yaş onun mirası? Yastığı her gece dost tutar yası Del’olur karşıma çıkar demedi. Çok çabuk unuttu verdiği sözü Birlikte ağlayıp güldüğümüzü Hasrete doydukça solar gül yüzü Bir gözü toprağa bakar demedi. Yâr başıma yıktı gönül dağını Kesti aramızda olan bağını Kendi elleriyle döktü yağını İlmeği boynuna takar demedi. Kaderin hakimi kır kalemi at Yoruldu rüzgara çırptığım kanat Ölüm mutlak kader bilir Kâinat Göğsüne kurşunu sıkar demedi. Seher A. EMRULLAHOĞLU |
Saygı ve selamlar.