VEFASIZ
Avaz avaz feryadım çınlatıyorken arşı
Çığlığımı duymadın ses vermedin vefasız. Bir hüzzam beste gibi çaldı da gönül marşı Dur durak dinlemedin es vermedin vefasız Yoktu başka seçtiği algımın duyumun da Seni buldum aklımın duygumla uyumunda Sendin öbür parçası, eksiği huyumun da Dönüp bir kez bakmadın pas vermedin vefasız Umut elbiselerim artık tutmuyor yama Bölük pörçük uykular kıyar oldu rüyama Gönlünü fethedecek bir yol bulurdum ama Kalbinde nokta kadar üs vermedin vefasız Gıpta ile baktılar onlar bile imrendi Pınarlar çağlamayı gözyaşımdan öğrendi Kederler galip geldi mutluluklar direndi Yüzümü güldürecek his vermedin vefasız. Ben gözlerin uğruna perperişan olandım Âlem ürperiyorken sana göre yalandım Kaç gece sokağında ağlayarak dolandım Sen bana öyle böyle yas vermedin vefasız. Kendimi kaybettirip hep sende buldurdun da Odamı hayalinle her gece doldurdun da Hicranınla betimi benzimi soldurdun da Seni unutturacak us vermedin vefasız. Hasan Hüseyin YILMAZ |