Yoksun..Hiç olmamış gibi bir takvim yılında
aylar farkında olmadan geçip gitti işte.



Gözlerim gidiş yolunun başına kilitli
açamıyorum bir türlü.



Dönüş yolunun her sokağına barikatlar kurdum
kaldırımlar kahkaha ile güldüler halime
adımlarımızın izini gösterdiler bana
sardunyalar balkonlardan tebessüm ettiler usulca.



Hemen köşede
her zaman sarmaş dolaş oturduğumuz taş
öksüz bir kuş gibi bakarken yüzüme
elimle okşadım soğukluğunu
daha dün müydü beraber ısıttığımız günler
daha dün müydü
kokunu doyasıya içime çektiğim günler.



Bir misafir gibi geçerken şimdi bu yollardan
yarım cümlelerle kurutmaya çalışıyorum gözlerimin nemini
elimde ayrılığın en nadide incilerini
geçtiğim yollara bırakıyorum damla damla
kolumun üstüyle siliyorum sümüklerimi
şimdi yanımda olsan
sümüklüm benim gene mi üzdüm seni derdin hemen
ne kadar da sulu gözlüydüm o zamanlar
her kırıldığımda burnumu çeke çeke ağlardım
ve ancak kollarında susardım.



Meğer ne güzelmiş ağlamak o zamanlar
şimdi sen yerine yalnızlığın o gri nefesi dudaklarımda
gidersen git dediğim yerde
gözyaşlarımla yıkanıyorum yar
bana sarılıp ıslaklığımı dudaklarıyla kurutan sen yoksun...



Yasaklı Gönül