Med...ölsün diyeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın iki tutsak kaldık şiire
biri ben diğeri MeD... MeD benim şiir ortağım...aynı anda yazdık aynı anlarda da sustuk ve bir akşam belki o yazmıştır diye baktım...nafile ve bakınca ona yazmak düştü aklıma ve ruhuma Kıymetli MeD bu şiir sana hediye müteşekkirim zat-ı aline ilhama vesil oldun diye uzaklardan ben... eyvallah
şiir bitsede umut bitmez şaire hanım...
sözünde bir elzem intihar yas tutuyor ne vakit ölmeli söylesin serçeler vakit dar... öldürecek yoksa beni içimdeki yaşama hevesi susacak içimdeki intihar vesvesesi aman gecikmesin kıyamet hadi öl sen de Med bir rüyadan düşercesine apansız düşelim gökkuşağının bej çemberinden bari havamız olsun ölürken aklımıza cemre düşsün bu baharda fikrimize işkence rus ruleti çevirelim gizlice şakaklarımızda sıcak namlu direnelim öyle delice hadi öl sen de Med Med sen ölmezsen bitmez bu türkü bu kan davası bu arzulu kin bu geceler bitmez bir türlü Nuh`un emaneti bin yıllık tufan bırakmaz peşini gitmedikçe sen siyah saçlarınla ak teninle sen daha kaç masalda söyleneceksin gözlerinden kopan fırtınayla ben yine mi söz`ümden döndüreceksin sana rüzgar dediler Med bana toprak savur gözünün kestiği yere bitmez bu hicranlı yol haritası titrek bedeninin çöl ikliminde anla artık sen de halllice anla suskun nağmemi ey şarkın kızı yedi iklim hasrette savrulan ben hep ben yine de ben savur, sana `rüzgar `dendi bire kere tufanı aratmazsın ak teninle sen bu kor bilmecenin son hecesinde yine adınla geliyorum ben MeD... söyle sana kaç defa söylemeli ölümün zamanı geldi geçiyor son sözünü senden dinlemeli bu bilinmezliğin suali de zor tükendi kelamım kalmadı takat şimdi senden türkülere kulak vermeli MeD,bir kördöğüşü ölmek dediğin yaşamak bir hezeyan ömür törpüsü bırak kapılayım esen rüzgara dindiği yerlere sersin ruhumu dokunma enkazın kem tılsımına dokunma bu beste ölüme varsın bu bestenin soyunu bilmez aptallar duymaz ardındaki o eziyeti de ki muhayyerkürdi yahut hüseyni her dem bu hüzün ruhumu sallar bak yine sabaha erdi ol zaman bu saba yelinden kaçış ne mümkün toprağa söz düştü susunca rüzgar şimdi seyretmeli sende o hüznü... söz senin vaktidir esmenin... eynessera minesüreyya nisan ikibinondört |
...
Yoksun