ZENCİ LOGOLARIAşkı tanımlayamazdım Seni tanımadan önce Bir yabancı dünyaydı Bir ulaşılmaz lükstü Bir rüyaydı belki... Seni tanıdığım gün Değişti her şey Görmediğim şeyleri Fark ediverdim bilmeden Balıkların rengini tanıdım Denizin kokusunu sevdim İnsanların yüzünde ki kırışıklıkları Öpmek öpmek istedim Haykırmak istedim dünyaya İçimdeki çocuksu sevinci Bilsin istedim herkes Ama utandım heyecanlandım Sana koşarken Ada Vapurlarıyla Martıların çığlıklarını hissettim Tek düze değilmiş meğer hayatın kendisi Yaşamı sevdim yeniden İnsanlara güvendim inanadım Paylaşmayı arzuladım Yıllar sonra bir şeyleri Sokakları caddeleri kaldırımları Bir başka heyecenla adımlamak istedim saatlerce Denizin ötesini gördüm Ve gölgenin sonrasını Güneşten sonra İçimde büyüyen Bir işveli yosma türküsüydü Ağıtlarımı silip süpüren Sevda bu muydu Aşk bu muydu Ne olmuştu Baharın Çapkın bakışlı Delikanlısına Nerde durmuştu Şehrin fiyaskosunu bıçaklayan Çocuk yürekli o koca adam Bir gün sular durulduğunda Beyaz saçlarımın kıvrımlarında Sana itiraf ederim İçimdeki zenci logolarının Dokununca yıkılacak O korkunç uyumsuz uyumunu |
zenci beyaz aşkı gibi uyumsuzlukların içinde bir uyum
Aşk bu ne ten ne ırk dinler ne yaşlı ne genç
Büyük Aşkınıza ...
kutlarım şair