Çayımdaki Mana Sen
Saçların çay kokulu dilinde billur niyaz.
Ferahnak bir bestenin güftesi dem dem hâlin. Sabah tazeliğinle yakışır tavrına naz. Çayımı yudumlarken hayalimde hayalin. İncelirsin fikrimde elif misal gül misal. Çayımda ıtır olur nefesinin katresi. Bir varmış bir yokmuşla başlasa da her masal. Hem çayın öncesisin hem de çayın ertesi. Çayın suretindeki ışık gamzenden eser. Her yudumun öyküsü katre katre süzülür. Çaya dair düşünü hüzün iklimine ser. Sen üzülme yerine kırık gönlüm üzülür. Nice şiir yazarım tende durdukça bu can. Harflere can veririm yüreğimdeki kanla. Sadece çay içerken beni de çay ile an. Sükutumda demlenen suskunluğumu anla. Çayın içindeki sen ruhuma işli desen. İklimime avdet et çayım bengisu olur. Bir gün aklına esip çayı benle içersen. Semaverim demliğim benimle seni solur. Ankara,29.03.2014 İ.K |
yalın ve doğal betimlemeyle kurgulanmış duygusal
şiirinizi severek okudum..
Kutluyor, başarılar diliyorum.
En güzel şiirlerde buluşmak dileğiyle.