Yalnızlık özgürlükmü
hızla alçalan bulutların karartısı
Ağır bir hava ağır bir toprak kokusu
Ağırlaşan yaprak taneleri gibi sürüklenen toz bulutları yağıyor üstüme

Özgürlük yalnızlıkmıdır bilinmez
Eflatuna çalar puslu lacivert sis
Kuşattı ormanı denize karanlık çöktü
Evimin penceresinde kaldı gözüm

Ardınsıra çakan şimşek kaldı gönlümde
Sevmek cezalandırdı beni
Zamandan uzaklaşırım huzura

Yeryüzünün bütün afetlerinden geçtim
Yalnız senden geçemedim aşkım
Yalnızlık özgürlükmü bilinmez
özgür olduğum tek yerdir yalnızlığım

Sunarım yalnızlığımı kara bulutlara
Çaylara ırmaklara haber salın
Fırtına yakın kabardı yine deli gönlüm
Dalgalar yükseliyor kalbimde

Yalnızlık özgürlükmü bilinmez
Yalnızlığa sürüklenmiş bedenim
Ya kalbim ya gönlüm hepsi kış
Özgür kaldığım tek yer yalnızlığım

Seni düşündüğüm tek yer yalnızlığım