gece gezinir kıyameti ellerin
Yalnızlığıma açan
Cüzzam çiçeğiydi adın Sarılıp uzun saçlarına erguvan denizlerin ve arınıp tüm korkularımdan seni usulca Kokladım… sonrasında kaç kere Silkeledim bu yüreği Ve Sabaha bırakmadan hiçbir sözü Kaç cehennem’e veda ettim… ey! Arsızca dolaşan Gece gezgini elleri / kıyamet’in Yapıştığın yer bir tek benim yakam mı asırlardır… |