VEDAT
Bir adam vardı
İntihar müptelası Şiirleri bulanık, dağınık kafası Nasılsa yuvarlanır giderdi hayatı Ölüm bile ona Aytensizlik kadar kötü değildi Yetmiş üç yılının haziranından beri Onu Ayten bile teselli edemedi Hüzün dolu şiirler kaldı hala okunan Bir de milyon kere Ayten şarkısı Artık iki kere iki dört eder Elde var iki ölüm Biri Vedat, diğeri Vedat’ın babası… |